Rainbow Mountains

Deze hadden jullie nog tegoed maar wij zaten de afgelopen zes dagen in de jungle en dan heb je geen internet.
Rainbow Mountains
Het is niet echt de vakantie waarbij uitslapen hoog in het vaandel staat . Ook deze morgen, woensdag 13 juni, ging om zes uur de wekker vanwege onze tour naar de alternatieve Rainbow Mountains. Het voordeel ten opzichte van de originele tour is dat wij nu maar vijfenveertig minuten omhoog moesten lopen in plaats van drie uur. En op een hoogte van 5000 maakt dat echt wel wat uit kunnen wij jullie inmiddels vertellen. Het was weer een aardig eind rijden maar de omgeving en de uitzichten maken het waard om zo’n tour te doen. Vanuit Cusco gaat de weg gestaag omhoog en voor wij het wisten reden wij weer op zo’n zandpad vol keien. Dat wordt in Peru als een normale verbindingsweg gezien. Onderweg zagen wij veel kuddes alpaca’s en schapen. De wol van de alpaca’s is heel zacht en er wordt mooie kleding van gemaakt. In de souvenirwinkels wordt je er mee dood gegooid maar wij vragen ons af of je dan de echte alpacawol hebt. De prijzen in de echte winkels liggen namelijk veel hoger en zien er ook mooier uit. De alpaca’s zijn grappige beesten om te zien maar daar waren wij niet voor onderweg. De weg slingerde zich al hoger en hoger en de boomgrens lag al een tijdje achter ons toen wij de eerste sneeuwtoppen ontwaarden. Het zal toch niet, was de eerste gedachten. Het zal toch niet zo zijn dat de Rainbow Mountains onder een dik pak sneeuw liggen. Gelukkig was dat niet het geval maar wij moesten er wel wat voor doen om goed zicht te krijgen. Het was ook bitterkoud maar daar hadden wij ons met vier lagen kleding goed op voorbereid. Via een smal, glibberig, kronkelend en soms onder laag sneeuw bedekt paadje moesten wij naar de top van de berg. En dit was letterlijk adembenemend. Na iedere honderd meter klimmen stond je op apegapen. Op een paar punten stond aangegeven waar je mooi zicht had. Het landschap is fascinerend mooi want verderop ligt ook de Red Valley. De kleuren van de Rainbow Mountains en de Red Valley worden gevormd door de mineralen, zoals koper en ijzer, die de bergen bevatten. De Rainbow Mountains laten diverse kleuren zien en in de Red Valley, het woord zegt het al, zijn de bergen dieprood. Zoals gezegd, het was een pittig stukje klimmen en ook afdalen maar wij stonden toch maar mooi samen op 5000 meter hoogte op een zeer smalle bergtop van de Andes. Wij werden er alleen bijna afgeblazen door de harde wind maar het gaf een euforisch gevoel om daar samen te staan. Zeker in de wetenschap dat Lia weer over een grens heen moest. Dit zijn momenten die wij nog lang zullen koesteren. 
Iedere rit door de Andes doet ons weer versteld staan van de schoonheid van dit gedeelte van Peru. Door de afdaling richting Cusco krijg je toch weer een ander gezicht op de omgeving. De lunch werd in nabijgelegen dorp genuttigd en daarna was het in een paar uur terug naar Cusco. Daar nog wat dingen geregeld voor de komende tijd en de spullen gepakt voor de zesdaagse tour naar de jungle van Manu Nationale Reserve. Ook deze dag lagen wij weer op tijd in bed. Donderdag zouden wij om kwart voor zes worden opgehaald. Dus voor deze dag oogjes dicht en snaveltjes toe.

Buenos Noches,
Coen en Lia