Banda Aceh en Pulau Weh

Pulau Weh

Dinsdag, 21 mei, hebben wij voor even afscheid genomen van Kuala Lumpur en zijn wij vertrokken naar ons uiteindelijke doel, Sumatra. Via de Grab-app een taxi besteld want dat bleek nog goedkoper te zijn dan met openbaar vervoer. En het grote voordeel is dat je van deur naar deur gaat zonder met je bagage te sjouwen. In de vertreklounge voor onze vlucht naar Banda Aceh merkte wij al dat er iets ging veranderen. In Kuala Lumpur merkte wij niet veel van een islamitische cultuur en de ramadan. Het is meer een melting pot van verschillende culturen uit onder andere China, India, Thailand en uiteraard Maleisië. In Banda Aceh was dat wel anders. Wíj hadden aan onze taxichauffeur nog gevraagd of onze westerse manier van kleden een probleem was maar dat was volgens hem niet zo. Wíj waren gasten maar het voelde bij ons heel anders. Er waren amper toeristen en je voelde je heel erg bekeken. Het gekke is wel dat de mensen die wij spraken heel vriendelijk waren. Ons hostel, my Home, was prima. Banda Aceh is streng islamitisch. Alle vrouwen hebben lijf en leden bedekt met kleding en dat met die tropische temperaturen. Wij hebben medelijden met ze. Er zijn enorm veel moskeeën en die hoor je dan ook, ook ’s-morgens vroeg. Wíj hebben de grote moskee bezocht en ons daar uiteraard ook naar gekleed. Vanaf de buitenkant gezien is het een prachtig gebouw maar binnen was het heel sober. Verder hebben wij niet veel gezien daar was de tijd tekort voor. Banda Aceh was ook niet het toppunt van gezelligheid. Barretjes kennen ze daar niet, alcohol is not done. Hooguit een soort van koffiebar,waar de koffie wel heel goed smaakte. Vanwege de ramadan ging ook nog eens alles vroeg dicht waardoor het er uitgestorven was. 
Woensdagochtend stond de becak ons al op te wachten(geregeld door onze gastvrouw), bracht ons bij de ferry naar Pulau Weh en regelde de tickets voor ons. Niet dat wij dat zelf niet konden maar het was wel lekker makkelijk. Bij aankomst van de ferry stonden tientallen becaks te wachten en hun klanten te lokken. Gezeten in de zijspan genoten wij van een verkoelend ritje want wat is het ongelooflijk warm. Ons verblijf, Freddies Santai Sumurtiga, ligt aan  het mooiste strand van Pulau Weh; Sunur Tiga Beach. Vanaf het balkon van onze bamboehut kijken wij uit over het strand en de Indische Oceaan. Kristalhelder lauwwarm water met mooie gekleurde vissen maakt snorkelen tot een feest. Alleen het koraal ontbreekt. Voor ons is dit een bounty paradijs. En hier proeven wij dan eindelijk de echte Indonesische keuken en die kunnen wij jullie aanraden, héérlijk. Dit is zo’n plekje die je bij 3 op reis ziet langskomen en waarvan je dan denkt ‘ja, daar wil ik ook heen’. Gelukkig konden wij ook een scooter huren en hebben wij het eiland een beetje verkend. Scooters bepalen hier het verkeersbeeld. Jong en oud rijden erop en een helm………welnee joh, nergens voor nodig. Nou wij dus wel en de scooterrijders die je tegenkomt met helm zijn altijd de toeristen. Je rijdt als het ware door de jungle en af en toe kom je wat apen tegen. Tijdens onze wandeling naar een mooie waterval of beter gezegd toen wij er van terugkwamen hadden wij ook een ontmoeting met een apenfamilie. De leider van de troep was er niet van gediend dat wij hun territorium doorkruisten en maakte veel kabaal en toonde zijn scherpe tanden. Voor de zekerheid toch maar even een ommetje gemaakt. Eigenlijk is dit ook wel weer heel gaaf om te zien. Verder zijn wij nog doorgereden naar Iboih beach en lekker kunnen lunchen. De ramadan wordt zeker op toeristische plekken omzeild en niet iedereen is moslim. Wel wordt er wel degelijk rekening mee gehouden en er zijn maar een paar bikinistrandjes zoals bij onze bungalows. Al met al weer een mooie scootertocht die wij afsloten met een duik in de oceaan. Tijdens het diner van donderdagavond werden wij welkom geheten door Freddie himself. Wat een vrolijke en gastvrije man, geweldig. Iedere gast werd door hem persoonlijk gevraagd of alles naar wens was en dat deed hij zo humoristisch. Als de lezers nog plannen hebben om naar Pulau Weh te gaan dan is Freddies Santai Sumurtiga een aanrader 10+. Vrijdag sluiten wij ons verblijf op Pulau Weh af met een stranddag waarna wij zaterdag terug gaan naar Banda Aceh om daar de nachtbus naar Ketambe te nemen. Daar hopen wij een nieuwe jungle ervaring aan onze herinneringen toe te voegen.

Sampai waktu berikutnya, 
Coen en Lia.