Druk, drukker,.....Marrakech

Druk, drukker, ………Marrakech.
Even een waarschuwing vooraf; dit wordt een lang verhaal 😎
De rit van Skoura naar Marrakech was overtreffende trap. We hebben al eerder grote woorden gebruikt om het landschap te beschrijven maar wat wij nu zagen was zó mooi. Via Ouarzazate zijn wij naar Aït Ben Haddóu gereden. Wij wilden deze plaats bezoeken omdat de oude stad op een heuvel is gebouwd en uit verschillende kasbah’s bestaat. Deze kasbah’s  zijn allemaal volgens de Zuid-Marokkaanse bouwtraditie uit leem opgetrokken en hebben die typische bruine kleur die je hier veel ziet. Wij hadden al een aantal kasbah’s gezien maar zo’n heel dorp, ksar genoemd, is wel bijzonder. Het dorp ligt heel strategisch en had rondom goed zicht op eventuele vijanden. Aït Ben Haddóu is in een ander opzicht ook nog bijzonder. Het is decor geweest in films als Gladiator, The Mummy, Jewel of the Nile en recentelijk nog  voor Game of Thrones. Het was mooi om te zien en hadden het in een uurtje gezien. Tijdens de koffiebreak gaf de eigenaar van het café de tip om niet terug te gaan naar de provinciale weg maar om vanaf Aït Ben Haddóu de weg omhoog te volgen en via Telouet te rijden. Wij zouden dan mooie foto’s kunnen maken en vanzelf weer op de provinciale weg N9 uitkomen. Wat een gouden tip was dit zeg. De route was onwijs mooi en wij kwamen nagenoeg geen toerist tegen. De bergen van de Hoge Atlas hadden alle kleuren van de regenboog. En dan had je door de rivier ook nog mooie groene dalen en schitterende vergezichten. Ook hier wilde je naar iedere bocht  stoppen om een foto te maken. Het was echt wow, wow, wow. Nadat wij weer op N9 zaten ging het nog hoger de Hoge Atlas in om uiteindelijk op 2260 meter het hoogste punt in de route bereikt te hebben. De bergen van de Hoge Atlas zijn ruig en de weg slingerde zich er prachtig door. Precies op het afgesproken tijdstip leverde wij onze auto bij Europcar in Marrakech in. Door een taxichauffeur hebben wij ons zo dicht mogelijk bij het Djemaa el-Fna plein laten afzetten omdat het vanaf daar maar een klein stukje lopen was naar onze Riad. Het was wel even schrikken, de drukte op het plein was overweldigend en wij moesten ons een weg door de menigte banen. Riad Saad was ietwat teleurstellend. De kamer was klein en er kwam geen daglicht binnen. Alleen twee bovenlichtjes zorgde voor een glimpje licht. De douche en het ontbijt waren wel goed, dat dan weer wel. Ook de receptionist was reuze aardig en gaf ons een paar tips. Op zijn aanraden zijn wij naar een restaurant aan de rand van het Djeema el-Fna plein gaan eten. Vanaf het balkon van ons restaurant hadden wij een mooi uitzicht op de drukte van het plein. In de middag is het daar nog relatief rustig maar in de avonduren is het er een kakofonie van geluid. Een gedeelte van het plein wordt ingericht als foodcourt waar je voor een habbekrats kan eten. In het overige gedeelte spelen muzikanten de traditionele Marokkaanse muziek, kan je door vrouwen een henna tatoeage laten zetten, proberen ‘slangenbezweerders' je te verleiden en nog veel meer. Na ons diner moesten wij even het eten laten zakken en hebben wij een wandeling door de Medina gemaakt. Ook hier was het een drukte van belang maar je wordt helemaal debiel van de scooters díe je bijna van de sokken rijden. Belachelijk dat dat hier kan. Wat dat betreft was het in Fez beter geregeld. 
Zondagochtend hebben wij het zuidelijke gedeelte van de medina bezocht. Ook in Marrakech heb je een groot aantal paleizen waarvan het Bahia paleis en het El Badi paleis de bekendste zijn. Wij hebben voor het Bahia paleis gekozen omdat deze volgens de reviews er beter uit zou zien. Dat is ook niet zo gek want het El Badi paleis dateert uit de vijftiende eeuw en het Bahia paleis dateert uit de achttiende eeuw en is dus relatief veel jonger. Toch begint ook bij dit paleis de tand des tijds toe te slaan. Het lakwerk begint her en der goed kaal te worden. Het was enorm druk in het paleis dat uit diverse gebouwen en zalen bestaat. De mozaïeke vloeren hebben wel te leiden onder de vele bezoekers. De zalen hebben prachtige beschilderde houten plafonds en overal zie je typische marmeren bogen die heel mooi zijn bewerkt. De tuinen hebben mooie fonteinen en de grandeur straalt er nog steeds vanaf. Hiernaar zijn wij naar de tombes van de Saadi dynastie gegaan. In de buitentuinen liggen veel familieleden van de Saadi begraven. In de overdekte tombes liggen de belangrijkste familieleden begraven. De tombes zijn voorzien van gegraveerd marmer en houtsnijwerk en liggen in een prachtige ruimte. Wij moesten er wel wat voor over hebben want er stond een wachtrij van drie kwartier. Maar ja, als je eenmaal binnen bent wil je dat ook zien. De dag hebben wij afgesloten op één van de dakterrassen die je rond het Djeema el-Fna plein hebt. Onder het genot van een heerlijke kop Marokkaanse muntthee konden wij de indrukken verwerken en hadden wij een mooie kijk op de bedrijvigheid op het plein. Dit staat overigens in schril contrast met de avonduren. Heel leuk om beide kanten van  het plein te leren kennen.
Maandagochtend zijn wij naar het noordelijke gedeelte van de medina gegaan. Wij konden de backpacks tijdelijk in de Riad achterlaten. Ons doel was de koranschool, Medersa Ben Youssef, en aansluitend de tuinen van Majorelle. Helaas was de koranschool vanwege restauratiewerkzaamheden gesloten. Gelukkig hadden wij er in Fez ook twee bezocht maar Medersa Ben Youssef  zou een hele mooie architectuur hebben. Het was niet anders en daarom zijn wij meteen maar doorgegaan naar de tuinen van Majorelle. Deze liggen in het moderne gedeelte van Marrakech. Toen wij daar aankwamen stond er een enorme wachtrij . Wij hadden niet verwacht dat dit zo populair zou zijn. Ook hier maar aangesloten en maar goed ook. Het landgoed is in 1923 door de Franse schilder Majorelle aangekocht en in opdracht ingericht met gebouwen en tuinen. Door een aantal ongevallen raakte hij in de financiële problemen en was hij gedwongen om het landgoed te verkopen. Daarna is het in verval geraakt totdat Yves Saint Laurent en zijn partner Pierre Bergé het landgoed kochten. Zij hebben het landgoed in oude luister hersteld. Het is schitterend onderhouden en de doorkijkjes, fonteinen, mooie gebouwen en het vele geel en blauw (de kleuren van  Majorelle) zijn een lust voor het oog. De tuinen zijn zeer goed onderhouden en herbergen een grote verzameling aan planten en bomen vanuit de hele wereld. In één van de gebouwen is een Berber museum ingericht. Het museum verteld iets over de geschiedenis van de Berbers en bevat een mooie collectie gebruiksvoorwerpen, sieraden en kleding van de Berbers. Vanaf de tuinen van Majorelle was het maar honderd meter lopen naar het Yves Saint Laurent museum dat bij onze combiticket was inbegrepen. Door middel van een mooie fotocollectie en beschrijvingen wordt het levensverhaal van Yves Saint Laurent weergegeven. In het museum wordt ook een grote collectie van zijn creaties in tijdsvolgorde tentoongesteld. De fantastische belichting, projecties en muziek ondersteunen de bezoeker in een duik in de modewereld. Voor de modeliefhebber is dit museum een must maar ook de niet modebewuste man/vrouw zal genieten van de tentoonstelling. Het gaat van een ‘eenvoudige’ snit tot kleurrijke creaties waarbij de sieraden het geheel volgens Yves Saint Laurent compleet maakte. Ook hiervan liggen er een aantal tentoongesteld. Voor de wandeling heen en terug en het bezoek aan de tuinen en de musea moet je wel een aantal uren uittrekken. Hierna werd het voor ons tijd om de backpacks op te halen. Via een andere route dan heen zijn wij weer terug gewandeld naar Riad Saad. De taxi bracht ons bij Riad House Albakech, dat iets buiten het centrum ligt, waar wij de laatste twee nachten doorbrengen. Liggend in het zwembad en genietend van de zon worden de laatste zinnen opgeschreven. Hier sluiten wij onze rondreis af. Het was een geweldige ervaring en een mooie ontmoeting met een andere cultuur. Wij beseffen terdege dat wij gezegend zijn met de luxe dat wij ons dit kunnen permitteren. Als alles is bezonken zullen wij nog even met onze ervaringen en tips op de lijn komen. Hopelijk hebben wij onze volgers kunnen inspireren of anderszins kunnen vermaken met onze verslagen. Wij vonden het in ieder geval leuk om te doen en hebben weer ons eigen naslagwerk.

Voor nu, Salut,
Coen en Lia 😎