De lokale ingrediënten

Onze ervaringen met de lokale bevolking is zeer positief. Iedereen is vriendelijk en in het verkeer zijn ze zeer hoffelijk en relaxed. De Caracasbaaiweg, die wij veel moeten nemen, is een draak van een weg omdat het daar altijd erg druk is. Toch is het geen enkel probleem om je daar tussen het overige verkeer te voegen. Iedereen laat je er tussen. Irritant getoeter is niet aanwezig en als je een keer een claxon hoort is dat om je te bedanken omdat je iemand de ruimte geeft. Daar kunnen de Nederlanders wat van leren. Vrijdagochtend hebben wij poco poco gedaan. Rustig ontbijten, bakkie koffie en een nieuw snorkelsetje gehaald. 's-Middags naar een klein en niet toeristisch strandje naast Mambo Beach geweest. Nederlandse gasten van Advantage appartement hadden ons dit aanbevolen omdat je daar tussen de lokale bevolking zit en daar geen waterschoenen nodig hebt. Je kon er ook mooi snorkelen langs de golfbrekers van de resorts. Het was er heel rustig totdat er steeds meer kinderen met ouders kwamen. In de kleine baai werden lijnen uitgelegd. Wij dachten dat de kinderen zwemles kregen maar de middag was toch even wat spannender. Bij navraag bleek dat ze moesten afzwemmen voor hun diploma. Zo grappig om dat weer te zien en heel herkenbaar. Alleen de omstandigheden zijn even wat anders dan bij ons. Een baai aan de Caribische Zee, zout water van 26 graden, een zonnetje en een verkoelend briesje waren de ingrediënten voor een mooie afsluiting van de zwemlessen. Aan het gejuich te horen, waren ze allemaal geslaagd. En wij? Ja, wij ook. Hoewel het geen idyllisch strand was, kon je er heerlijk snorkelen en zwemmen. 'S-Avonds zijn wij naar het Riffort in Willemstad gegaan. Een oud-collega van Coen had ons getipt dat daar een bandje zou spelen. Het was er gezellig druk en we konden nog net een tafeltje bemachtigen. De Caribische klanken zorgde voor een tropische vibe. Het publiek bestond voornamelijk uit lokale mensen die de dansvloer met de salsa vulden. Jong en oud draaiden de heupen los, om jaloers op te worden. Wij hebben er overigens wel van genoten. Het deed ons meteen aan Cuba denken. Tijdens het fotograferen gaf de camera ineens de foutmelding dat er geen geheugenkaart in de camera zat. Hoe dan..........die zit er de hele vakantie al in. Bleek dat het kaartje op één of andere manier een stukje uit het slot was gesprongen. Alleen de foto's van Willemstad waren niet op het kaartje weggeschreven. Gelukkig kunnen wij dat de komende dagen wel weer rechtbreien.
Zaterdag hebben wij een groot gedeelte van de dag in Willemstad doorgebracht. Dwalend door de straten van Pietermaai en met name Otrabanda hebben wij geprobeerd om de sfeer van deze twee wijken op te snuiven. De twee cruiseschepen die er van de week nog lagen waren vertrokken en dat was te merken. Het was meteen erg rustig in de stad. De twee wijken verschillen enorm van elkaar. Otrabanda is wat rauwer en afgezien van het Riffort met naastgelegen shoppingmall en de ligplaats van de cruiseschepen veel minder toeristisch. In Pietermaai vind je een groot aantal winkels waarvan velen er op toeristen zijn gericht. Hier vind je ook de meeste terrassen waarbij die van het Wilhelminacafe onze voorkeur geniet en waar wij voor een tweede keer hebben geluncht. Onderweg hebben we in beide wijken veel mooie foto's van streetart kunnen maken. Maira's kitchen in Otrabanda is ook het vermelden waard. Je zit daar gezellig, kan daar heerlijk eten en ze zijn al helemaal in kerstsfeer. Halverwege de middag zijn wij naar Tugboat Beach gereden om daar te zwemmen en te snorkelen. Een klein stukje uit de kust ligt een kleine gezonken sleper. Leuk om gezien te hebben maar de vissen die daar waren had Coen al vaker gezien. Tugboat Beach zelf was leuk. Het terras gaf je het gevoel uit de hippietijd met visnetten en allerlei snuisterijen uit zee. Ook hingen er overal beschilderde houten paneeltjes die je ook bij iedere souvenirswinkel kan kopen. Eerlijkheid gebied wel om te zeggen dat die paneeltjes echt met de hand worden beschilderd. Op diverse plekken in Willemstad hebben wij dat gezien. Op de terugweg vanaf Tugboat Beach hebben wij  bij restaurant Briso do Mar, ook wel Pop's Place genoemd, een tafeltje gereserveerd. Maar goed ook want ondanks dat dit restaurant in the middle of nowhere ligt, zat het er ramvol. Zo zie je maar wat mond op mond reclame en vermeldingen in reisblogs doet. Uit dat laatste medium hadden wij ook de tip gehaald en wederom was dit een goede tip. Een verkoelend zeebriesje en de kabbelende golven geven een extra fijn tintje aan de atmosfeer. Het afzakkertje wordt in de tuin bij het appartement genuttigd. Heerlijk in korte broek en t-shirt dit blog weer geschreven en wij kunnen bijna niet voorstellen hoe het in Nederland is. Wat een contrast als je leest dat zondag al de eerste wedstrijd op natuurijs wordt gereden. Brrrrr, even nog niet aan denken. Dat stellen wij uit tot woensdag.

Groetjes uit Dushi Curaçao