De Westpunt

De Westpunt.
13 nov. 2022

Het is zondag, dag 6, als je de reisdag meerekent, van onze vakantie en wij 
zitten inmiddels 3 dagen bij Rancho El Sobrino op de westpunt. Na ons verblijf 
bij Jan Kok Lodges is dit wel een een stukje minder maar voor ons nog prima. We 
waren natuurlijk wel erg verwend. Het zwembad is fijn om in af te koelen en 
naast ons zit een prima restaurant. Net als bij Jan Kok Lodges hebben we hier 
ook een keuken zodat we kunnen koken. Alleen had het wel fijn geweest als er 
ook een afzuigkap was geweest want dan had de brandmelder waarschijnlijk niet 
afgegaan. Gelukkig was dat ding makkelijk te resetten. Verder is het een sobere 
studio maar schoon met een groot bed.Toen we bij Jan Kok Lodges vertrokken zijn 
we eerst naar de Art gallery van Nena Sanchez gegaan. Zij was een bekende 
kunstenares en haar werk is herkenbaar aan de vrolijke en felle kleuren die zij 
gebruikte om het leven op Curaçao weer te geven. In 2017 is zij overleden maar 
in landhuis Jan Kok zijn haar werken te bewonderen en replica's te koop. 
Landhuis Jan Kok is een van de landhuizen waar Curaçao rijk aan is. Deze 
landhuizen waren de hoofdgebouwen van de plantages en werden vanaf de 17e tot 
de 19e eeuw gebouwd. Ze liggen op een hoger liggend terrein zodat de heer alles 
goed kon overzien en de verkoelende wind door de vertrekken kon waaien. Na de 
afschaffing van de slavernij in 1863 raakten ze in verval. Gelukkig is er oog 
voor dit culturele erfgoed en worden de resterende huizen onderhouden.
Na Nena Sanchez zijn we nog snel even op Playa Daaibooi wezen kijken en hebben 
we geluncht bij Williwood. De naam staat ook met een vette knipoog naar 
Hollywood in de heuvels van de zoutpannen. In de zoutpannen bij Jan Kok zaten 
nu aardig wat flamingo's, leuk voor de aanwezige toeristen. Na de lunch hebben 
wij onze bagage opgehaald en zijn doorgereden naar de Westpunt. 's-Middags 
hadden wij het zwembad van Rancho El Sobrino voor ons alleen en 's-avonds 
lekker gegeten bij Cactus Cafe. De barracuda was yammie. Gisterenochtend hebben 
wij eerst wat inkopen gedaan in Barber want de minimarkt om de hoek stelde niet 
veel voor. Rustig met onze Picanto de ronding bij de westpunt gemaakt en terug 
door het midden zodat je een goede indruk van het eiland krijgt. Buiten de de 
concentratie huizen, dat een plaatsnaam heeft, liggen er her en der kleine 
kleurige huizen langs de weg maar dat is zeker niet overal het geval. De 
huisjes doen ons een beetje aan Cuba denken. Zaterdagmiddag hebben wij heerlijk 
op ligbedjes van het strand van de Kleine Knip gelegen. Zelfs een kort 
regenbuitje kon de pret niet drukken want wij zaten droog onder onze parasol. 
's-Avonds ging dus de brandmelder af tijdens het koken.
Zondag werden wij voor het eerst wakker met een stralende zon. Na ons ontbijt 
en natuurlijk een bakkie koffie zijn wij naar het nationale park Sheta Boka 
gereden. Dat was maar een klein stukje rijden. Bij Sheta Boka beuken de golven 
van Caribische Zee op de rotsen van noordkust. Ondanks dat er niet veel wind 
stond was het prachtig om te zien. Je kon daar korte wandelingen maken en kwam 
steeds weer bij een mooi punt uit. Wij begonnen bij Boka Kalki wat al mooi was 
maar het echte spektakel was bij Boka Pistol te zien. Door een vernauwing in de 
rotsen klinkt er eerst een soort pistoolschot waarna het water met enorme 
kracht omhoog wordt gestuwd. Een prachtig spektakel. En als je deze hebt gezien 
valt al het andere in het niet. We zijn nog wel even naar Boka Wandomi gelopen 
waar het water onder een natuurlijke brug doorstroomt. Leuk om gezien te 
hebben. In de middag hebben we heerlijk gezwommen bij het strand van Grote 
Knip. Een prachtig openbaar strand waar we ligbedjes en een parasol hebben 
gehuurd. Er was een mooie mix van toeristen en de lokale bevolking. Langs de 
rotsen kon Coen prachtig snorkelen en genieten van het tropische aquarium. De 
temperatuur van het zeewater is zo rond de 26 graden dus daar is het prima in 
uit te houden. We sluiten de zondag af bij Cactus Cafe.

Bon nochi,
Coen en Lia