Kuala Lumpur, the end

The end……..
Om met het gelijknamige nummer van The Doors te eindigen het einde van deze vakantie. Wel één met een hele dikke staart. Maar om bij het begin te beginnen, de vlucht van Padang naar Kuala Lumpur was zo voorbij. Binnen het uur stonden wij vrijdagmiddag weer op Maleisisch grondgebied. De taxi naar de stad duurde net zo lang als de vlucht. Wij werden keurig bij het appartementengebouw afgezet, snel ingecheckt en na de laatste instructies van onze host ons snel omgekleed om de verhitte lijven af te koelen in de infinitypool. Dat was de reden dat wij een studio  in het Regaliacomplex hadden geboekt. En de werkelijkheid stemde overeen met de foto’s die wij hadden gezien. Wat een fenomenaal uitzicht op de skyline van Kuala Lumpur hadden wij vanuit de infinitypool op de 37ste verdieping. De wow-facor was hier echt van kracht. Adembenemend, grandioos, woorden schieten tekort. Biertje erbij en je maar blijven verwonderen. De studio die wij hadden was ook van alle gemakken voorzien. Na een verkwikkende nachtrust bij de 7-eleven wat broodjes voor het ontbijt gehaald, backpacks opgeslagen en weer uitgecheckt. We hadden nog een hele dag voor ons. Met de trein waren wij in 15 minuten bij de Batu caves, een toeristische trekpleister van jewelste. De kathedraalgrot is de belangrijkste van de te bezoeken grotten en is via een 272 treden lange trap te bereiken. Onderaan de trap staat het ‘gouden’ beeld van lord Murugan, de oorlogsgod. Ook de fel gekleurde tempels in de grot zijn ter ere van Murugan. Als je op de trap loopt wordt je omringd door de vele Java-apen die regelmatig eten van de toeristen krijgen toegestopt. Dat leverde leuke plaatjes op. Het mag dan wel toeristische bestemming zijn maar voor de hindoes is deze plek meer dan dat. Omdat wij nog tijd over hadden zijn wij ook nog naar de helilounge bar in het centrum gegaan. Volgens 3 op reis en vele anderen is dat ‘a must visit’. Na 17.00 uur wordt een heliplatform boven de 37ste verdieping van een torenflat omgebouwd tot een terras met buitenbar. Je hebt daar een 360 graden uitzicht op Kuala Lumpur en tot 21.00 uur is er geen dresscode. Voor 30 ringgit(ongeveer 7,50 euro) heb je een cocktail. Het uitzicht is inderdaad prachtig maar wij vonden het uitzicht vanuit ‘onze’ infinitypool toch spectaculairder. En toen dook die dikke staart aan onze vakantie op. Nadat de backpacks waren opgehaald waren wij vol goede moed naar het vliegveld gegaan. Maar die moed zonk ons al snel in de schoenen…….….vertraging. We kregen boardingpassen maar de bagage werd niet ingecheckt. Men had ook geen idee hoe lang de vertraging zou zijn en het duurde erg lang voordat er duidelijkheid kwam. Toen kwam de aap uit de mouw, de hele vlucht was geannuleerd. Dat betekende omboeken bij de counter. Ja ja, makkelijk gezegd maar die kwamen er ook niet uit. Maar gelukkig stonden wij bij een paar handige Harry’s die rechtstreeks contact hadden met KLM Nederland. Via de verbinding die zij al hadden gelegd waren wij binnen 5 minuten omgeboekt op een vlucht van Emirates naar Dubai de volgende ochtend met een overstap aldaar op de vlucht naar Amsterdam. Pfoe zeg, een hele opluchting en duidelijkheid. Het betekende wel een extra nacht in Maleisië. Met z’n allen de bus in naar het hotel. Dan denk je dat het een hotel in de buurt van  het vliegveld zal zijn. Maar nee hoor, wij werden weer helemaal naar het centrum van Kuala Lumpur gebracht. Dik een uur rijden vanaf het vliegveld. Hotel Istana, waar wij verbleven, was overigens wel een heel sjiek hotel. Dat heeft de KLM een paar knikkers gekost maar wij hadden er niet zo veel aan als je pas om 02.30 uur op bed ligt en er om 05.30 uur weer uit moet.  O ja, toch één lichtpuntje. We hadden hier het lekkerste en uitgebreidste ontbijt van onze vakantie. Maar of dat al dat gedoe compenseerde is maar de vraag. Uiteindelijk 11 uur later alsnog vertrokken vanaf Kuala Lumpur International Airport. Een enerverend dagje en nachtje Kuala Lumpur is afgesloten en wij zijn weer een ervaring rijker. Om met Cruijff te spreken, ‘elk nadeel heb z’n voordeel’ want wij hebben hier ook van geleerd. Laat je niet met een kluitje het riet insturen en blijf hameren op een oplossing. ’s-Nachts waren er nog veel mensen die niet wisten waar ze aan toe waren, heel triest allemaal. Het vervoer in de ochtend naar het vliegveld was niet door KLM geregeld maar met Grab-app losten wij dat zelf wel op. Daarmee konden wij ook nog een Filippijns meisje op sleeptouw nemen die geen Maleisische Ringgit had. Wij trouwens ook niet maar hadden ’s-Nachts onze creditcard aan onze account gekoppeld. En de kosten declareren wij natuurlijk bij KLM evenals de compensatieregeling vanwege de geannuleerde vlucht. Nu even afwachten hoe het lijf dit verteerd. Maandag mag Coen waarschijnlijk gewoon weer aan de bak en meestal is dat nog een vroege dienst ook. Lia heeft nog een extra dag vrij. Leuk dat jullie ons weer hebben gevolgd en bedankt voor de leuke reacties.

Groetjes, Coen en Lia.