De Dhofar regio

De bergen in de Dhofar regio zien er heel anders uit dan in het noorden van Oman. Het is hier veel groener en dat heeft te maken met de Khareef. Dat is de Arabische naam voor de zuid-oost moesson die in de Dhofar regio van juni tot begin september voor veel regen zorgt. Het is hier dan hoogseizoen. Europeanen zouden  wegvluchten voor de regen maar Omani en toeristen uit de Emiraten trekken dan juist naar het zuiden om de aan de zinderende hitte te ontsnappen. In Salalah is dan ook het Khareef festival. Wadi Darbat is de grote trekpleister waar veel toeristen komen picknicken, met bootjes varen en selfies maken. Nu is het er rustig. De parkeerplaatsen zijn nagenoeg leeg en een handjevol, met name buitenlandse, toeristen bezoeken de wadi. Wij waren blij verrast dat er nog zo veel water stroomde.  Het zag er heel mooi en liefelijk uit. De kamelen vinden dat waarschijnlijk ook want die zag je overal lopen. De wadi ligt in de bergen en dit keer was het opletten geblazen. De schepen van de woestijn paradeerden werkelijk overal, stonden in de berm of lagen zelfs op de weg. Aan de kant gaan, ho maar. Net als ons bekoorde het groen hun uitermate goed. Tawi Atayr is een groot zinkgat dat 211 meter diep is. Zeker tijdens de Khareef stroomt hier veel water in. De bodem en grote gedeelte van de de wanden zijn hierdoor weelderig groen. Deze combinatie trekt veel vogels aan. Ze waren er nu ook wel maar niet, zoals wij hadden gelezen, in zulke aantallen dat het geluid vanuit het zinkgat overweldigend zou zijn. Op de weg terug naar Taqah was het nu ook oppassen voor de overstekende runderen en geiten. Het beestenspul heeft zijn eigen wetten haha. In Taqah is een mooi strand maar er was werkelijk geen mens te vinden. Het zit schijnbaar niet in de cultuur van de Omani om van een heerlijke stranddag te genieten. Wij hebben het overigens ook overgeslagen en zijn naar het fort Burj Al Asjar gegaan. Alleen al de heerlijke cappuccino was het bezoek waard. Niemand weet precies hoe oud het fort is maar velen zeggen dat het tijdens de regeringsperiode van Taimur Bin Faisal Al Said tussen 1913 en 1932 is gebouwd en dienst deed als huisvesting voor de bewakers van de gouverneur. Het is heel klein en met 10 minuten hadden we het wel gezien. Snel nog een foto van kasteel Taqah gemaakt maar niet binnen geweest . Wij zijn op dit moment een beetje forten-moe. In het zwembad van het hotel lekker afgekoeld totdat tijdens de schemering de vliegende brigade weer toesloeg bij Coen. Morgen dus deet mee. In de avond de buikjes rond gegeten bij een leuk restaurantje.