Van Nizwa naar Salalah

Vanmorgen hebben wij afscheid genomen van Hossein, onze Iraanse gastheer van Nima Guesthouse in Nizwa. Wij hebben er 4 heerlijke dagen gehad. Leuke gesprekken met gasten en Hossein gehad en zelfs nog een wijntje gedronken die Hossein via het illegale circuit had bemachtigd. Er stond ons een lange rit naar Salalah, in het zuiden van Oman, te wachten. Tot aan Thumait is de weg nagenoeg vlak en reden wij door een dor woestijnlandschap van zand en stenen. Soms passeerden wij een klein plaatsje en bij Haima, dat bijna halverwege ligt, de tank nog even bijgevuld. Hiermee moesten wij de laatste 500 km kunnen halen. Je wil in die zinderende hitte echt niet zonder benzine komen te staan. En zinderend werd het na Haima. De thermometer steeg naar 35 graden en nu was het landschap echt leeg zover het oog reikte. Ongelooflijk, wat een desolate omgeving. Daar kwam nog bij dat je minuten lang geen andere auto zag rijden. Zo voelt dus alleen op de wereld. Dit gedeelte wordt niet voor niets 'the empty quarter ' genoemd. Zelfs de kamelen zijn in geen velden of wegen te bekennen. Onderweg ook nog 4 keer een politiecontrole gepasseerd. Daar laat je het wel uit je hoofd om iets geks te doen. Het leger staat er met stevige bewapening en voertuigen omheen. Bij de eerste controle vroeg de politieman: 'Where are you from? The Netherlands! 'Netherlands????? Holland! 'Ah Holland, van Basten.' Zo je maar weer hoe het voetbal Nederland in de wereld op de kaart zet. Bij de laatste controle moesten wij ook de autopapieren tonen. Chips, waar liggen die? In het dashboardkastje misschien? Gelukkig lag daar inderdaad het mapje van europcar. Uiteindelijk zijn wij na een rit van 9 uur bij ons hotel in Salalah aangekomen. De aardige receptionist zei dat hij een speciale kamer had toegewezen en dat klopt wel haha. Wij hebben gewoon een klein 2-kamer appartement met badkamer. Dat wordt lekker slapen in ons kingsize bed. Morgen gaan we de mooie omgeving verkennen.