Zeg je Porto, zeg je port.

Zeg je Porto, zeg je port.

Dinsdag zijn wij met de trein vanuit Lissabon naar Porto vertrokken. Het is een ritje van 3 1/2 uur, comfortabel en relaxed. Om 15.00 uur arriveerden wíj op station São Bento in het centrum van Porto. De stationshal is bezienswaardigheid op zichzelf. Grote delen van de hal zijn opgesierd met de beroemde Portugese azulejos. Dat zijn siertegels die meestal in de kleuren blauw en wit zijn gebakken. Hele voorstellingen zijn er op muren van kerken, paleizen en ook de stationshal van São Bento aangebracht. Door heel Portugal kom je ze tegen. Dat was een mooie ontvangst door Porto. Ons hotel ligt om de hoek van het station dus geen gezeul met de koffer langs trappen van de metro. Ook hier zijn wij meteen de hort op gegaan. Het was prima wandelweer maar aangezien wij dicht bij de Atlantische Oceaan zitten stond er ook een aardig windje. In Lissabon waren wij al aardig aan onze trekken gekomen wat betreft de steile straten maar dat is in Porto een overtreffende trap. Pfoe zeg, welke kant je ook opgaat… het is of steil naar beneden of steil omhoog. Porto is de tweede stad van Portugal maar dat gevoel krijg je helemaal niet als je er rondloopt. De bezienswaardigheden liggen allemaal in het oude compacte centrum. Porto wordt natuurlijk in één adem met port genoemd. Alle beroemde merken komen hier vandaan en hebben hun portkelders aan de oever van de Douro. Dow, Sandeman, Kopke, Calem, noem maar op en je vind het hier, ware het niet dat de portkelders helemaal niet in Porto liggen. De portkelders liggen aan de overkant van de Douro en dat is een hele andere gemeente namelijk Villa Nova de Gaia. Bij Calem hebben wij een rondleiding gehad door de portkelders. Daarbij kregen wij een mooie uitleg over het productieproces van de Calemport. Natuurlijk eindigde de rondleiding met een proeverij en hadden ze nog wat flesjes in de aanbieding. Zonder problemen kan je daar 40 jaar oude port voor 325 euro kopen. Hoewel de Tawny Reserva wel aardig smaakte houden wij het toch bij een Chardonnay, Merlot of een rosé. Vanaf de kade hadden wij een mooi zicht op Porto en de beroemde boogbrug, Ponte Dom Luis I, die door een leerling van Eiffel is gebouwd. Dat laatste is wel herkenbaar. Gustav Eiffel heeft overigens zelf de Ponte Maria Pia ontworpen. De 2 bruggen lijken veel op elkaar. De Ponte Maria Pia is echter niet meer in gebruik en heeft alleen nog de status als monument. Woensdag bleek dat het uitzicht op Porto vanaf het bovenste brugdek van de Ponte Dom Luis I helemaal fenomenaal was. Jammer dat het ’s-middags erg bewolkt was en zelfs even miezerde. ’s-Ochtends was het echter prachtig weer en konden wij evenals dinsdagmiddag het centrum goed ontdekken. In de Lonely Planet stond een mooie wandeling waarmee je automatisch langs een aantal bezienswaardigheden komt. Mooie pleinen worden afgewisseld door kleine en smalle straatjes en drukke wegen. Er staan veel statige gebouwen en kerken in een klein gebied. Wij bezochten de kerk ‘Igreja do Carmo’ met een gotische interieur en prachtige azujelos aan de buitenzijde. De Igreja dos Clérigos konden wij niet in omdat er huwelijksvoltrekking gaande was. De gelijknamige toren hebben wij van buiten aanschouwd. Het Palacio da Bolsa konden wij wel bezichtigen en daar hebben wij aan een Engelstalige rondleiding deelgenomen. In het gebouw was vroeger de aandelenbeurs gevestigd totdat deze naar Lissabon werd verplaatst. Er zíjn prachtige rijk gedecoreerde zalen maar de meest aansprekende is de Arabische kamer. Deze kamer/zaal ziet er oogverblindend uit en heeft vele prominenten uit binnen- en buitenland over de vloer gehad. Gustav Eiffel had er ook een werkkamer. De route ging verder naar beneden en via de gezellige kade van Ribeira, Ponte Dom Luis I eindigde deze aan de overkant bij de kade met alle Portkelders. Omdat wij daar dinsdag al waren geweest, hebben wij dat laatste gedeelte overgeslagen en zijn via héél veel traptreden naar het bovenste gedeelte van de brug gegaan om daar van het uitzicht op Porto te genieten. Dat hebben wij gedaan totdat de wind en de miezerregen ons dwong om naar het hotel te gaan. De dag hebben wij met een heerlijk diner bij restaurant tapabento afgesloten. Onthoud de naam voor het geval je een keer naar Porto gaat. Het eten is kwalitatief hoogstaand maar reserveren is een must. Wij hadden geluk dat wíj nog twee plekjes konden bemachtigen maar dat mocht ook wel want er viel iets te vieren(sstttt, niet verder vertellen, Lia werd 62).
Donderdag vertrekken wij uit Porto en vervolgen wij onze reis met een huurauto. De volgende stop wordt ergens in de Douro-vallei.

Groeten,
Coen en Lia