Chiang Mai.

Woensdag, 22 maart, zijn wij met de nachttrein vanuit Ayutthaya in Chiang Mai aangekomen. Dit is ons uitermate goed bevallen. Goede bedden, lekker rustig in de trein en airco. Wij kwamen in ieder geval uItgerust aan. Met een tuktuk werden wij naar veel afdingen naar Chana Place hotel gebracht. Wij hadden maar één nacht geboekt omdat wij niet wisten of er rookoverlast zou zijn van de landbouwgronden die door de boeren in de brand zijn gestoken. Maar gelukkig was daar absoluut geen sprake van. Chiang Mai is een geweldige plek om te veblijven. Er is zo veel te doen. Het aanbod is overweldigend. Na aankomst in ons hotel hebben wij de backpacks in een aparte ruimte gestald en zijn wij op gehuurde fietsen het oude centrum gaan verkennen. Daarbij kwamen wij langs de prachtige tempel Wat Chedi Liang die wij uiteraard ook hebben bezocht. Voor het geld hoef je het niet te laten, de meeste tempels kosten maar 50 bath(1.35 euro) entree. Tijdens ons rondje op de fiets hebben wij met veel geluk een tour kunnen boeken bij Elephant Nature Park, lekker gegeten bij het hele populaire restaurant Dash en daarna lekker relaxed op onze kamer wat gelezen. 
Donderdagochtend werden door Elephant Nature Park bij ons hotel opgehaald voor een onvergetelijke dag. Het opvangkamp waar wij heen gingen was pas sinds een paar maanden in hun programma opgenomen. Tijdens de rit er naartoe kregen wij een filmpje te zien over olifanten die in de entertainmentwereld/toeristenindustrie werken of in de bosbouw. Je krijgt tranen in je ogen bij het zien van het leed welke deze mooie dieren wordt aangedaan om ze zover te krijgen. Dat is echt verschrikkelijk. Ga nooit naar een circus waar ze met dieren werken, ga nooit op een olifant een ritje maken. Ga ze lekker vertroetelen zoals wij hebben gedaan. Er zijn inmiddels veel olifantenkampen die de dieren uit de toeristenindustrie halen en ze een waardig bestaan geven. Wij begonnen met het schoonmaken van het eten voor de olifanten. Dat bestond uit pompoen en komkommers. Daarna konden wij de olifanten zelf te eten geven. Zo gaaf om te doen. En wat zijn ze lief en voorzichtig. Er was ook een kleintje van 11 maanden in de groep. Wat een heerlijke puber was dat. Die besloot om zelf de komkommers uit de mand te halen. Hierna hebben wij een wandeling met de olifantengroep gemaakt. De Grand old lady van 37 hield zich een beetje afzijdig maar de rest volgde de mahut. Daarbij werd veel bamboe verorberd. Een olifant eet per dag 10 procent van zijn lichaamsgewicht. Na een heerlijke lunch van de tweevoeters gingen wij ’s-middags naar de rivier om de olifanten te wassen en te schrobben. Daarbij kregen ze ook weer te eten en wat hadden ze een plezier en wij trouwens ook. Deze dag vergeten wij in ons hele leven niet meer. Bij terugkomst in ons hotel hebben wij de bagage opgehaald en zijn naar Julie’s guesthouse verkast. Niet omdat Chana Place slecht was maar omdat wij te ver moesten lopen voor de leuke plekjes. 
In de avond bezochten wij de nightbazar. Wat een contrast met overdag. Straten en hallen vol kraampjes met souvenirs, kleding, sieraden, streetfood en nog veel meer. Druk, druk, druk en leuk om te zien. Julie’s guesthouse is een aanrader. De kamers zijn basic maar schoon, het is er sfeervol, vriendelijk en behulpzaam personeel en je kan er goed eten. Het is ook nog eens super goedkoop. Voor de kamer betaalde wij 9,50 euro per nacht. Ter plekke hebben wij meteen de minivan naar Pai geboekt. 
Donderdag zijn wij voor een cooking class naar Mama Noi’s cooking school geweest. Daar hebben wij 3 uur lang les gekregen in het koken van Thaise gerechten. Wij zijn inmiddels wel een beetje verliefd geraakt op de Thaise keuken. Wij werden door Nook, onze masterchef voor vandaag, tot de papa en de mama van de groep benoemd. Coen mocht onder leiding van Nook de vulling van de loempia’s maken. Dat was het eerste gerecht wat wij maakten. Alles wat wij maakten aten wij ook op, yammie, yammie. Nook was niet alleen een goede kokkin maar ook een goede entertainer. Zij deed het zo leuk dat iedereen met veel plezier stond te koken. Behalve de loempia’s hebben wij les gekregen in het bereiden van kippensoep in kokosnotenmelk, pad thai, zoet/zuur gebakken rijst, pangang curry en massaman curry. Het mooie was dat alles even lekker smaakte. Na de derde gang zaten wij zo vol dat wij de curry ingepakt meekregen. Bij ons guesthouse konden wij dat in de koeling zetten en in de avond werd dat voor ons opgewarmd. Zo konden wij nog een keer van onze kookkunsten genieten. En thuis gaan wij dit zeker nog vele malen herhalen want wij kregen een mooi kookboekje met alle recepten cadeau. 
In de middag zijn wij op de scooter naar de Doi Suthep geweest. Eerst door de drukke stad maar eenmaal erbuiten heerlijk rustig. Op 1600 meter ligt de druk bezochte Wat Doi Suthep. Om daar te komen moesten wij eerst een prachtige trap van 306 treden bedwingen maar de beloning was daar ook naar. De vergulde Chedi en de vergulde paraplu’s zijn een blikvanger van jewelste. En bij helder weer heb je een prachtig uitzicht over de omgeving. Bij ons was dat niet hebt geval. Door de hoge luchtvochtigheid hing er veel nevel. De bossen op de Doi Suthep zijn prachtig en het was een genot om hier doorheen te rijden.
In de avonduren heerlijk in ons guesthouse een biertje gedronken en ons guesthouse in Pai geboekt. Ook de vlucht vanaf Chiang Mai hebben wij vastgelegd. Dinsdagmiddag vliegen wij om 13.15 uur met Air Asia naar Surat Thani. Vanaf daar moeten wij vervoer naar Khao Sok zien te regelen. Nu wij dit schrijven zitten wij in het super relaxte Pai. Wij zijn zaterdagochtend met de minivan naar Pai gebracht. De route bevat meer dan 700 bochten en menigeen heeft daar al een schuiver gemaakt. Dat het een verraderlijke weg is bleek maar weer. Halverwege lag er een vrachtwagen op zijn kant. Het weer is nog steeds uitstekend, meestal zo rond de 35 graden. Over Pai zullen wij een volgende keer berichten.

Voor nu, sawasdee,
Coen en Lia