Mount Nebo

Wij hebben met terugwerkende kracht medelijden met Mozes en het Israëlische volk dat bij de uittocht uit Egypte naar het beloofde land trok. Wat een ontberingen moeten die hebben doorgemaakt toe ze door de Sinaï en het huidige Jordanië trokken. De temperaturen moeten ook toen erg hoog zijn geweest. En dan Mozes die in  zijn uppie ook nog Mount Nebo beklom en een blik op het beloofde land mocht werpen maar het niet zou bereiken. Die moet flink hebben afgezien om de top te bereiken. Daar waar Mozes het Beloofde Land wel zag konden wij alleen de directe omgeving bewonderen. Sluierbewolking zorgde ervoor dat wij het Beloofde Land niet zagen liggen. Op de top staat een mooi kruis dat verwijst naar Nehushtan en de woorden in Johannes 3:14: ”En deze Mensenzoon moet omhoog worden geheven zoals Mozes eens de slang omhoog hief in de woestijn”. Nehustan was een bronzen of koperen slang om een paal die Mozes, in opdracht van God, had gemaakt. De Israëlieten waren na een opstand tegen God en Mozes gestraft met giftige slangen. Als zij door zo'n slang gebeten waren, konden zij genezen door naar de slang om de paal te kijken. In de 4e eeuw n.Chr werd een bestaand gebouw door Christenen omgebouwd tot herdenkingskerk voor Mozes omdat hij op Mount Nebo zou zijn gestorven. Tot op de dag van vandaag is niet bekend waar het graf van Mozes is, als dat er überhaupt is. Er is er maar Één die dat weet. Later werd de kerk nog tot een klooster omgebouwd. In de 20ste eeuw hebben Franciscanen de restanten van de kerk gerestaureerd en bij de opgravingen kwamen diverse prachtige mozaïeke vloeren tevoorschijn. Het geheel is nu overkapt en wordt tegen de weersinvloeden beschermt. Wij vonden deze mozaïeken veel mooier als die in Madaba zelf. Mount Nebo is zowel voor Christenen als Joden en Moslims een heilige plek. Na dit stukje bijbelse geschiedenis waren wij binnen 15 minuten in Madaba waar wij de rest van middag bij het zwembad van ons hotel liggen. Vanavond nog even een laatste diner in Madaba en morgenochtend terug naar Nederland.

Wat viel op: De Jordaanse mensen zijn super vriendelijk en behulpzaam zonder bijbedoelingen. Verkeersregels zijn hier om je er niet aan te houden. 'Spookrijden' geen probleem. Zonder licht rijden.... ach joh, gewoon doen. Richtingaanwijzer gebruiken... wat is dat eigenlijk? Rechts inhalen.....tuurlijk wel. Gek hè, dat er zoveel auto's met schade rondrijden. Ook opvallend dat er relatief veel elektrische auto"s rondrijden. Met name de VW ID4. De Jordaanse keuken is smaakvol en goedkoop. Zelfs in mei waren de temperaturen al zeer hoog met Aqaba als uitschieter met 41 graden. Oh ja, in sommige restaurants en hotels kan je ook een biertje krijgen. Wel tegen een behoorlijke prijs, meestal 6,50 euro. Maar er zijn in de grotere plaatsen ook slijterijen en toen kostte een biertje 'maar' 1,625 euro. De rest van de alcoholieden hebben wij links laten liggen. Als wij terugkijken op deze rondreis heeft het al onze verwachtingen overtroffen. Wat een fijn land met lieve mensen en mooie historische plekken en prachtige natuur. Ook een woestijn kan namelijk heel mooi zijn. Hopelijk is dit toeristische rampseizoen voor de Jordaniërs snel voorbij. Wij zijn dankbaar dat wij deze reis konden maken en hebben er iedere seconden van genoten.