Malang

Vrijdag zijn wij met de nachttrein in Malang aangekomen. Dat was trouwens geen slaaptrein. Om half zeven in de ochtend rolden wij het hoofdstation van Malang binnen. Via Grab weer een taxi besteld en die was er binnen een paar minuten. Bij de homestay konden wij meteen inchecken en kregen wij voor onze powernap nog een lekker ontbijtje. Dat is nog eens een hartelijke ontvangst en service. We hebben twee uurtjes als roosjes geslapen. Na een paar tips gingen wij op pad. Heel veel heeft Malang niet te bieden maar wij gebruiken Malang als uitvalsbasis om naar de Bromovulkaan en de Tumpak Sewu watervallen te gaan. Dit schijnen de mooiste watervallen van Indonesië te zijn. Wij zitten een stuk buiten het centrum dus een taxi of scooter is nodig.
De wandeling door het centrum begon bij een 189 jaar oude Chinese tempel. De tempel heeft veel altaren waar de gelovigen hun goden kunnen aanbidden en eren. Het blijft altijd bijzonder om dergelijke tempels te zien. De volgende halte was Kampung Warna Warni Jodipan. Deze buurt is een aantal jaren geleden opgeknapt. De huizen zijn allemaal in pasteltinten geverfd en ziet er vanaf de brug leuk uit. Dit viel bij de toeristen zo goed in de smaak waardoor de buurt nu extra inkomsten heeft en de levensstandaard omhoog gaat. De entree is 5000 IDR oftewel 0,31 euro per persoon. Waar hebben we het over. De smalle steegjes zijn leuk versierd met kleine paraplu's. Het is grappig om er even doorheen te wandelen. Aan de andere kant van de brug ligt Kampung Biru Arema. Daar zijn alle huizen blauw geverfd. Het heeft wel wat weg van Chefchaouen in Marokko. De lunch hebben we in hotel Tugu genoten. Heerlijke nasi kuning gegeten. Het is een bijzonder hotel omdat het beneden een soort van mini museum is, bestaande uit mooie meubels, vazen, beelden, serviezen en nog meer snuisterijen. Wij waren daar net op tijd binnen toen een onweer losbarstte. Na de lunch nog even over de vogeltjesmarkt en langs de siervissen gelopen. Indonesiërs zijn gek op vogels. Bij veel huizen zie je een kooitje hangen. Je kan je bedenkingen daarover hebben maar zo is het leven hier wel. Datzelfde geldt voor de siervissen. Bij sommige winkeltjes hingen hele kleine zakjes met daarin één visje(zie foto). Tsja, hoe ver kan je gaan om je waar aan de man te brengen.
Onze wandeling eindigde bij de Ijen boulevard waar veel koloniale huizen staan. Daar hebben wij ons door de taxi laten oppikken. In de homestay nog een gesprekje met de moeder van de eigenaresse gehad over het verdere verloop van de reis. Ze zijn zeer oplossingsgericht en hebben voor ons de bustickets geregeld naar Semarang. De treinen zaten helaas allemaal vol. Ook de tours naar de Bromovulkaan en de Tumpak Sewu watervallen zijn geregeld. Top geregeld door Inni homestay. Tijdens ons avondeten leek het wel oud en nieuw. Op veel plekken werd ivm Eid Mubarak/Idul Fitri vuurwerk afgestoken. Gisteren hadden wij dat al in Yogyakarta en nu in Malang dus weer. Dat komt omdat er twee moslimstromingen in Indonesië bestaan die er een afwijkende datum voor het suikerfeest op na houden. Dat is dan ook weer bijzonder om te horen. In ieder geval wordt het door beide stromingen uitbundig gevierd.
Morgen om 08.00 uur gaan wij weer op pad. Jullie horen van ons.

Selamat Malam
Coen en Lia