Sapa

Sapa,

De laatste avond in Hanoi zijn wij naar een voorstelling in het Thang Long waterpoppentheater geweest. Erg leuk om te zien en erg knap gedaan door de poppenspelers die achter een gordijn de poppen via stangen door het water laten bewegen. De Vietnameese muziek was ook nog om aan te horen. Al met al een leuke ervaring om deze culturele show mee te maken. Met een rustige avondwandeling om het Hoam Kiem lake besloten wij de avond om weer wat bij te slapen.

Vrijdag, de dag van een transfer naar Lao Cai/Sapa. Omdat wij pas om 19.30 uur bij ons hotel werden opgehaald hadden wij nog een zee van tijd om de dag te vullen. Wij besloten vanwege de goede recencies om naar het 'woman museum' te gaan. Dit bleek een goede keus. In het museum staat de rol van de Vietnamese vrouw in de samenleving centraal. Het museum is mooi ingericht met thema's zoals geboorte, huwelijk, rol tijdens de oorlogen en de vrouwen van de bergvolken. Erg informatief en zeker een aanrader als je Hanoi bezoekt. De rest van de dag hebben wij in de Old Quarter geshopt. Je wordt doodgegooid met artikelen van The North Face, allemaal echt. Sure, Pinokkio zijn neus zou er nog van groeien. Toch een rugzak gekocht, ..........van The North Face haha. Om 19.30 uur werden opgehaald en naar het station gebracht. Wederom goed geregeld. De gids gaf ons nog een paar tips mee voor als wij terugkwamen. De treinreis gaf het gevoel of je 9 uur in een cakewalk zit. Pfoe zeg dat was afzien. Bijna niet geslapen en Lia misselijk, ook dat nog. Hop een stel pillen erin en maar zien waar het schip zou stranden. Nou dat gebeurde gelukkig niet. Bij aankomst in Lao Cai stond onze gids te wachten. Al die naambordjes werken prima. Naar Sapa was het nog een uur. De overbodige spullen in het hotel achtergelaten en na een licht ontbijt met Tuan, onze gids, op pad. De drukte van Sapa lag al snel achter ons. En de natuur was al snel indrukwekkend mooi. Ondanks dat de terrassen nog niet gevuld zijn met rijstplanten was het prachtig. De rijstplanten worden in Sapa pas in mei gepland. De route ging door de bergen, over en langs de terrassen. De waterbuffels keken af en toe op welke vreemde snuiters nu weer de rust verstoorden. Na iedere bocht had je weer zoiets van; wow! Echt geweldig om te doen. Ondertussen hadden wij gezelschap gekregen van 3 Red Dao vrouwen die jou iets proberen te verkopen. Tuan had ons gewaarschuwd om de verkoopsters te negeren maar desondanks klampten ze aan. Kilometers lang, tot de lunch, bleven zij bij ons. De regering wil eigenlijk van deze taferelen af. Kinderen kijken dit af zodat ze niet naar school gaan en dat wil de regering voorkomen. Het was wel een mooi iets, al die kwebbelende vrouwen; waar je vandaan komt, hoe het met je gaat en of je iets wil kopen. Af en toe hilarisch maar soms ook irritant. Lunch bij een local en wederom lekker. Het eten in Vietnam is 'gewoon' heel goed. Na de lunch ging het verder richting de homestay die wij in de verte al zagen liggen. De kwebbelende tantes waren wij kwijt en over kleine dijkjes van de terrassen ging het verder. Wel oppassen geblazen, één keer je evenwicht verliezen en je staat tot aan je knieën in de modder. Na een laatste pittige stijging kwamen wij bij de homestay aan. Ik weet niet wat jullie van een homestay verwachten maar dit was puur slapen bij de locals. Een hut van houten planken waarin een aantal ruimten voorzien waren van 'bedden' met dunne 'matrasjes'. De keuken bestond uit een houtvuur waarop alle het eten in een grote wok werd bereid. Af en toe stond het blauw van de rook want een afvoer was er niet. In een aparte ruimte stonden 2 houten tobben waarin je een 'herbal bath' kon nemen. Daar heeft Coen zich ook maar aan gewaagd. En dat was een bijzondere ervaring. Na 20 minuten in aromatische dampen voel je je gewoon een beetje high. Even een powernap en daarna was Coen weer het mannetje. Inmiddels was het gezelschap uitgebreid met Vietnamesd gasten uit Saigon. Het diner liep uit op een feest. Het eten was overvloedig en super en 'happy water' en rijstwijn kwam op tafel. Happy water is een soort rijstwijn op opium gebasseerd. Met de biertjes en de gasten van de andere homestay werd het een onbeschrijfelijke mooie avond. Het eind van de avond werd buiten om een kampvuur voortgezet en de happy water vloeide rijkelijk. Wij zijn bang dat wij zoiets nooit meer meemaken. Gelukkig wel maat weten de houden want de volgende dag stond er weer een trekking op het programma. Maar één advies voor de lezers die naar Vietnam gaan, doe een trekking met overnachting in homestay. Het is puur en authentiek. Wat een vriendelijkheid en gastvrijheid hebben wij van deze Red Dao familie ontvangen. De tweede dag van de trekking was als de eerste en 's middags waren wij weer terug in Sapa voor een heerlijke lunch. De rest van de middag hebben wij Sapa bekeken en lekker in het hotel gerelaxed. Dag 3 hebben wij met Tuan een wandeling door het nationale park gemaakt en 2 watervallen bezocht. De middag rustig besteed en nog even lekker kunnen douchen voordat wij weer werden opgehaald voor de terugreis naar Hanoi. Dit keer hebben wij wel heerlijk in de cakewalk geslapen en om 05.00 uur waren wij weer in Hanoi. Een onvergetelijke ervaring rijker.