Halong Bay

Wij zijn weer terug in ons hotel in Hanoi. Gisterenochtend om 06.30 uur ging de wekker omdat wij om 07.30 werden opgehaald voor een cruise in Halong Bay. Een 12-persoonsbusje voor 2 toeristen, wij dus. Hoe economisch wil je het hebben? De rit duurde 4 uur maar is met airco prima vol te houden. Onderweg werd er een verpichte stop gemaakt bij een staatsbedrijf welke héél fijn borduurwerk maakt, beelden, schilderijen met eierschillen en kleding. Ook sieraden werden te kust en te keur aangeboden. Je ontkomt er niet aan om daar gedropt te worden want in de bus blijven zitten is geen optie. Het waren overigens ware kunstwerken die daar gemaakt werden maar ook prijzig. Beeld voor in de tuin? Geen probleem. Dan wordt het gewoon verscheept. De prijzen van de hele wereld hingen al aan de muur. Ook op de terugweg hadden wij deze verplichte tussenstop. Nu iets over Halong Bay zelf. Bij aankomst werden wij al door onze begeleider opgewacht. Met een Canadees stel gingen wij aan boord en kregen wij onze hut toegewezen. De te varen route werd ons verteld en wat wij allemaal zouden bezoeken. Na de afvaart kregen wij de lunch. Lia koos voor een visloze lunch en Coen voor een lunch met vis. Niet normaal wat je allemaal krijgt voorgeschoteld. Daar kan een heel weeshuis van eten. Gestaag voeren wij door en kwamen wij in een prachtig gebied waar de kalksteenrotsen uit zee omhoog rijzen. Schitterend om te zien. Je kan het een beetje vergelijken met de Kornaten in Kroatië. Alleen zijn de rotsen hier ruiger, steiler en hoger. Jammer genoeg was het een bewolkte dag zodat de kleuren niet zijn recht kwamen. De luchtvochtigheid gaf er wel een mytisch tintje aan. Na een stuk gevaren te hebben werden wij op een eiland afgezet om een grot te bezoeken en wij waren niet de enige. Het was er behoorlijk druk. Het was een mooie grot met stalagtieten en stalagmieten maar wij hebben in het verleden wel mooiere gezien. Daarna gingen wij verder om Monkey Island te bezoeken. Geen aap gezien natuurlijk maar vanaf de top had je prachtig uitzicht op de omgeving. De vrouwelijke helft van het Canadese stel zweette peentjes bij het beklimmen van de treden. Bleek dat zij zich beroerd voelde na de reis vanuit Sapa(Staat ons dat ook te wachten?). Zij was achteraf helaas niet de enige die zich beroerd voelde. Inmiddels was de gastenlijst aangevuld met een Australisch gezin en een stel uit LA. Het diner werd geserveerd en wat de oorzaak is blijft een raadsel maar Coen werd misselijk en niet zo'n klein beetje ook. Ik zal jullie de details besparen maar het was een hell of night. Het ontbijt en de lunch ook maar overgeslagen en de pilletjes hun werk laten doen. Ook van de bemanning kreeg Coen pilletjes en een kop gingerthee. Getver wat een smeerig spul die thee maar alles wat helpt neem je tot je. Gelukkig gaat het tijdens het schrijven weer een stuk beter. Wij gaan zo Hanoi weer in om wat lichts te eten en als er nog kaartjes zijn naar een voorstelling in het waterpoppentheater, een must see als je in Hanoi bent. Morgen, vrijdag gaan wij met de nachttrein naar Lao Cai om uiteindelijk in Sapa onze reis te vervolgen met een 3-daagse trekking. Heel benieuwd hoe dat gaat worden.

Chào ban, Tam biêt,

Coen en Lia.